മഠം പ്രാഞ്ചി (പ്രാഞ്ചി 3)

അവന്‍ കയറി വന്നത് തന്നെ പതിവിലും സന്തോഷത്തിലാണ്. ഒരു പക്ഷെ അവള്‍ ഇത്തവണ അവനെ നേരിട്ട് വിളിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. എന്തായാലും പ്രാഞ്ചിയോടു തന്നെ ചോദിച്ചു കളയാം. ക്ഷീണമുണ്ടാകും അല്ലെ, ചായ എടുക്കാം. ആയിക്കൊട്ടെയെന്നു അവനും. ഇന്ന് നമ്മുടെ "ലവന്‍" വരുമത്രേ. ശൂ.. ഇവന്‍ എന്താണ് കാര്യത്തില്‍ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത്. ഞാന്‍ സംശയങ്ങള്‍ നെയ്തെടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അഥവാ ഇനി വല്ലതും ഒളിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രേമിക്കുവാണോ. ഏയ്‌ അങ്ങിനെ വഴിയില്ല, നമ്മള്‍ എത്ര വര്‍ഷമായി അറിയുന്നവരാണ്. മതി പ്രാഞ്ചി, നീ വെറുതെ സമാധാനം കളയാതെ ഇന്നത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ പറയ്‌. അതും കൂടി കേട്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ ആഹ്ലാദം കൊണ്ട് മോനെ എടുത്തു പൊക്കി, എന്നിട്ട് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. വട്ടായോ?
അവന്‍ വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. "ഞാന്‍ നോക്കി നില്‍ക്കെ ബാകി ഉള്ളവരെ ഒക്കെ കണ്ണ് കൊണ്ട്  തള്ളി മാറ്റി എന്റെയടുക്കല്‍ വന്നു നിന്ന്. ഞാന്‍ ആദ്യത്തില്‍ പകചെന്കിലും പിന്നെ മെല്ലെ പുഞ്ചിരിച്ചു. വീണു.. അതില്‍ വീണിരിക്കുന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ  കൈ ഉയര്‍ത്തി..ചിരിച്ചു കൊണ്ട്.." എനിക്ക് ദേഷ്യം വരാന്‍ തുടങ്ങി. നീ ചുമ്മാ ആളെ വട്ടാക്കാതെ ചുരുക്കി പറയെടാ.  അവന്റെ ഭാര്യേ ഒന്ന് നോക്കി, അവള്‍ എന്തോ പരിഭവത്തിലാണ്. ഇനി കൂടുതല്‍ ചോദിച്ചാല്‍ പണിയാകുമോ. എന്തായാലും ഒന്ന് മനസ്സിലായി, അവള്‍ നേരില്‍ വന്നിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഏനക്കെടാണ് അവന്റെ ഭാരയുടെ മുഖത്ത്  കാണുന്നത്. തത്കാലം ചോദ്യങ്ങള്‍ നിര്‍ത്താം. എന്നാല്‍ നമുക്ക്  കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണമാക്കിയാലോ? എല്ലാരും ഓക്കേ.അപ്പോഴേക്കും ലവന്‍  എത്തി! ഞാന്‍ അവനോടു കാര്യം മെല്ലെ അവതരിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അവന്‍ വിളിച്ചു കൂവാന്‍ തുടങ്ങി " എന്നാല്‍ ഇന്ന് പ്രാഞ്ചി വക ചെലവ്, നമുക്ക് പുറത്തു പോകാം". ഓഹോ ഇവന്‍ കുടുംബ കലഹം ഉണ്ടാക്കും. മനസ്സില്‍ വന്നെങ്കിലും പുറത്തു പറഞ്ഞില്ല. കാരണം ഇപ്പോള്‍ പ്രാഞ്ചിയുടെ  ഭാര്യ സന്തോഷത്തിലാണ്.! അപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഫോണ്‍, എനിക്ക് തന്നെ. ഞാന്‍ ഹലോ പറഞ്ഞു, തലക്കല്‍ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ "ഇത് ഞാനാണ്, പ്രാഞ്ചി ഉണ്ടോ..?" ഞാന്‍ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ചു അങ്ങോട്ട്‌ ചോദിച്ചു " നിങ്ങള്‍ ഇന്ന് കണ്ടതല്ലേ , ഇനിയും എന്താണ്.." അവള്‍ ഒരു ഞെട്ടലോടെ "ഇന്നോ, യെപ്പോ?" അപ്പോള്‍ പിന്നെ ഇവന്‍ വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ ശ്രേമിച്ചത് ആരെയാണ്? ഫോണ്‍ പ്രാഞ്ചി ക്ക് തന്നെ കൊടുത്തു. വീണ്ടും ചിരിയും തമാശയുമൊക്കെ ആയി അവന്‍ അതുമായി റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു. "ലവന്‍" അക്ഷമനായി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി. കാര്യം മനസ്സിലായി, എന്നാല്‍ നമുക്ക് പുറപ്പെടാം.ഞാന്‍ വണ്ടിയില്‍ വെച്ച് പ്രാഞ്ഞിയോടു എന്റെ സംശയം തുറന്നു ചോദിച്ചു. മറുപടി ഒരു നീണ്ട ചിരിയായിരുന്നു. എടാ ഉവ്വേ ഞാന്‍ മഠത്തിലെ കാര്യങ്ങള്‍ പറയുകയായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ പിന്നെ എന്തിനായിരുന്നു നിന്റെ ഭാര്യ ദേഷ്യപെട്ടിരുന്നത്? ഹ..ഹ.. അത് ഞാന്‍ "താരം" ആയതിന്റെ അസൂയ. സത്യം അത്രേയുള്ളൂ... പിന്നല്ലാതെ. "ലവനും" ചിരിച്ചു. സംഭവം കത്തി, വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നുവത്രെ ആ "മാഡ"ത്തെ..!നമ്മള്‍ അങ്ങിനെ ഹോട്ടലില്‍ എത്തി. ഭക്ഷണത്തിന് ഓര്‍ഡര്‍ കൊടുത്തു. എല്ലാരും ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഇതാണ് എന്റെ ഫോണില്‍ പ്രാഞ്ചി യെ വിളിക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ടി? അവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, നാളെ അവള്‍ ഇങ്ങോട്ട് വരുമെന്ന് അറിയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഹാവൂ സമാധാനമായി.[തുടരും..]